အခန်းဆက်ဝတ္ထုရှည်

အောင် ရဲ့ အောင်

 

အောင် ရဲ့ အောင်

 

ယမန်နေ့မှအဆက်

    လှောင်အိမ်ထဲမှ   လွတ်ထွက်ခဲ့လျက် လေအဟုန်တွင် အတောင်လွှင့်၍ ပျံခါစ အချိန်။

ကိုလတ်နှင့် ကိုအောင်တို့သည်လည်း ဒေဝတို့သမုတ်သလို ရင်ချင်းဆက်အမြွှာ ပမာ  ပူးတွဲဆဲ၊  အောင်နှင့်ချောစုတို့က ဓာတုဘာသာရပ်ချင်းတူ၍ မခွဲဘဲ တတွဲတွဲ။ ဒေဝနှင့် ဗလတို့ကတစ်တွဲ။

အောင် ရဲ့ အောင်

 

အောင် ရဲ့ အောင်

 

ယမန်နေ့မှအဆက်

"နင် ထင်သလား”

ဒေဝက ပြုံးစနဲ့နဲ့နှင့်မေးဆဲ...

“ကျွန်တော် တွေးကြည့်တာလေ၊ မိန်းမတော်တော်နဲ့ ယူကြမှာမဟုတ်ပါဘူး”

“ယူရင်လည်း တစ်ပြိုင်နက်ယူမှာပဲ”

ဗလက ဝင်ဖောက်သည်။

“ဒီလောက်  တတွဲတွဲနဲ့  စိတ်ချင်းတူနေတာ၊ မိန်းမလည်း တစ် ယောက်တည်းများ ကြိုက်နေမှာလား”

အောင် ရဲ့ အောင်

 

အောင် ရဲ့ အောင်

 

ယမန်နေ့မှအဆက်

ကိုလတ်ကိုလိုက်တဲ့ ကျောင်းသူတွေ ပေါတယ်တဲ့၊ သည်အထဲတော့ တို့မပါပါဘူး။ ကိုလတ်ကို တို့ဘယ်တော့မှ မလိုက်ခဲ့ပါဘူး။ ကိုလတ်ကို ဆက်ဆံတဲ့နေရာ မှာ  တစ်ခါမှ ဣန္ဒြေမပျက်ဖူးပါဘူး။  မောင်နှမလိုပဲ နေခဲ့တာပဲ။ ကောင်မလေးတွေများ ကိုလတ်မျက်နှာ မှာ ဓာတ်ငွေ့ရိုက်ပြီး မည်းနေတာကို အဲဒါသုတ်ပေးလို့ ကိုလတ်မျက်နှာ အထားခက်လှသည်တဲ့။

အောင် ရဲ့ အောင်

 

အောင် ရဲ့ အောင်

 

ယမန်နေ့မှအဆက်

“ကိုယ်ကတော့  ကံကောင်းတယ်လို့ ပြောရမလားပဲ၊ မောင်နှမနှစ်ယောက်တည်း ပဲရှိတယ်၊ အဖေရော၊ အမေရော၊ နှမလေး ကရော ကိုယ့်ကို သိပ်အရေးပေးကြတယ်”

ကိုလတ်ရင်ထဲတွင်လည်း   ပြောချင်သောစကားတွေ ရှိလိမ့်ဦးမည်ဟု အောင် ကတွေးသည်။ မိခင်၊ ဖခင်တို့၏ချစ်မြတ်နိုး သော တစ်ဦးတည်းသောသား၊ နှမငယ်၏ လေးစားဖွယ်ရာ တစ်ဦးတည်းသောအစ်ကို၊ ဓာတုဗေဒနှင့်ဘွဲ့ရပြီး အချိန်ပိုင်း နည်းပြဆရာ။

အောင် ရဲ့ အောင်

 

အောင် ရဲ့ အောင်

 

ယမန်နေ့မှအဆက်

“နေဦး ကိုလတ်၊ ကျွန်တော့်စကားကိုဖြတ်ပြီးမပြောနဲ့ဦး၊ ကျွန်တော် ပြောမယ်၊ သူ လုပ်လိုက်လို့ ကျောင်းက မထွက်သင့်ဘဲ အထုတ်ခံရတဲ့ ကျောင်းသားတွေ တော်တော်များတယ်၊ အဲဒါ လူတိုင်းသိတဲ့ကိစ္စမဟုတ်ဘူး”

“ကျောင်းသားတွေအပေါ်လည်း သူက ပါးစပ်လေးချိုတော့ ကျောင်းသူ၊ ကျောင်းသားတွေက ကျေနပ်တာများတယ်၊ နာမည်ဆိုးတော့ ကျောင်းအုပ်က နာမည်ဆိုးတာပေါ့။”

အောင် ရဲ့ အောင်

 

အောင် ရဲ့ အောင်

 

ယမန်နေ့မှအဆက်

“အဲဒီနှစ်မှာပဲ ကျွန်တော် ကားမောင်းတတ်တယ်၊ အမှန်က ဖေဖေတို့က သူ့ကို သင်ချင်တာ၊ သူက ကြောက်တတ်လို့မသင်ဘူး၊ ကားကလည်း ကိုယ်ပိုင်မဟုတ်ပါဘူး ကိုလတ်ရာ၊ အစိုးရပေးတဲ့ကား၊ ကျွန်တော် က ရုံးကကားမောင်းတဲ့ကိုအေးကို စည်းရုံး ပြီး ဖေဖေတို့၊ မေမေတို့အလစ်မှာ ခိုးခိုးပြီး သင်ရတာ၊  တစ်ပတ်ပဲ   သင်ရပါတယ်၊ မောင်းတတ်နေပြီ”

အောင် ရဲ့ အောင်

 

အောင် ရဲ့ အောင်

 

ယမန်နေ့မှအဆက်

အခန်း (၁၁)

ငယ်ငယ်တုန်းက စာမကျက်သဖြင့် အတန်းထဲမှာ အပြင်ဘက်သို့ တစ်နေ့လုံး ထွက်နေရတာ၊ အိမ်တွင် ဝတ္ထုဖတ်မိတာကို အတင်းပြန်သိမ်းခံရပြီး မှားပါပြီဟု ဝန်ခံရမည်ကို ဝန်မခံသဖြင့် ရေချိုးခန်းထဲတွင် တစ်နေ့နှင့် ညတစ်ဝက် ပိတ်လှောင်ခံရတာ စသည်ဖြင့်...။

အောင် ရဲ့ အောင်

 

အောင် ရဲ့ အောင်

 

ယမန်နေ့မှအဆက်

တစ်ရက်တော့ သည်စာအုပ်လေးသည် ဗလလက်ထဲမှတစ်ဆင့် ကိုလတ်လက်ထဲသို့ ရောက်သွားသည်။     ပြန်လုယူလည်း မရတော့။ လူပိန်သလောက် ကိုလတ် လက်တွေမှာ သန်မာမြဲမြံလှသည်။ စာအုပ်စုတ်သွားမည် စိုးသောကြောင့် စာအုပ်ကို တစ်ခါတည်း အလယ် က ဖြတ်ကိုင်ထားသည်။

အောင် ရဲ့ အောင်

 

အောင် ရဲ့ အောင်

 

ယမန်နေ့မှအဆက်

 သည်တော့ အောင်သည် အတွေးနှင့် ငေးသွားပြန်သည်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကိုယ်ဖြစ် လာတဲ့ဘဝကိုတော့   ကျေနပ်ပါသည်။ အနည်းဆုံး ကိုယ့်အတွေးနှင့် ကိုယ့်စိတ်နေ သဘောထားကိုပေါ့။

ရင်ရင်ထိုက် ဖြစ်မလာတာ၊ ဖြူဖြူခေါ် ပျာကလတ်ဖြစ်မလာတာ၊ ရင်ရင်ထိုက်တို့ အားကျအတုခိုးနေတဲ့  အဆောင်မှာလာနေတဲ့  အရာရှိကတော် မိန်းမတစ်ဦးပုံစံ မျိုး ဖြစ်မလာတာ။

အောင် ရဲ့ အောင်

 

အောင် ရဲ့ အောင်

 

ယမန်နေ့မှအဆက်

    ခေတ်ဆန်သော အလှတစ်ရပ်ဖွဲ့စည်းထားသည်။ မျက်နှာအသားကတော့ သိပ်မချောလှ၊ တိုရီ အဖိုးတန်ခရင်မ်အောက်တွင် ပြုပ်ထနေသော အသားအရေကို ဆန်းဆန်းမြင့်က...

“ဘယ်တော့မှ ဒီအသားက လှမှာမဟုတ်ဘူး ဒါလောက်ပွေတာ” ဟုပြောတော့ အောင်က...

“ပွေတာနဲ့ အသားမလှတာနဲ့ မဆိုင်ပါဘူးတဲ့၊ သွေးမကောင်းရင်လည်း ဖြစ်တတ်ပါတယ်”