ဝမ်းရေးထက်ပင် ခက်ပါသည်
ဝမ်းရေးထက်ပင် ခက်ပါသည်
ယမန်နေ့မှအဆက်
မင်းဘူးမြို့ မရောက်ခင် အစိုးရ ရှေ့ကင်းချထားသော ကျောက်ကြီး စခန်းကို ဗိုလ်ညိုတို့ သွားတိုက်ကြသဖြင့် အစိုးရက တက်လိုက်လာကြောင်း ကိုရဲမြင့်က ပြောသည်။
ဝမ်းရေးထက်ပင် ခက်ပါသည်
ယမန်နေ့မှအဆက်
မင်းဘူးမြို့ မရောက်ခင် အစိုးရ ရှေ့ကင်းချထားသော ကျောက်ကြီး စခန်းကို ဗိုလ်ညိုတို့ သွားတိုက်ကြသဖြင့် အစိုးရက တက်လိုက်လာကြောင်း ကိုရဲမြင့်က ပြောသည်။
ဝမ်းရေးထက်ပင် ခက်ပါသည်
ယမန်နေ့မှအဆက်
ခါတိုင်း ကိုရဲမြင့် သူတို့အိမ်သို့လာလျှင် အမြဲပါနေကျဖြစ်သော သူ့တပည့်မြတ်မင်းကို မမြင်မိသဖြင့် မခင်မှီက မေးလိုက်၏။
“အင်း မြတ်မင်း လက်ပန်ဘက်မှာ ကျန်နေခဲ့တယ်”
ကိုရဲမြင့်က မဖြေချင့် ဖြေချင်နှင့်ဖြေ၏။
ဝမ်းရေးထက်ပင် ခက်ပါသည်
ယမန်နေ့မှအဆက်
ဝမ်းရေးထက်ပင်ခက်ပါသည်
ယမန်နေ့မှအဆက်
ကိုထွန်းငြိမ်းပြောသည်မှာ အမှန်ပင်ဖြစ်သည်။ ကိုထွန်းငြိမ်းအဖေ ဦးထွန်းခိုင်သည် အစိုးရစစ်ဆင်ရေးကြောင့် ကိုထွန်းငြိမ်း မင်းဘူးမြို့၌ ပိတ်မိနေစဉ် ဆုံးသွားရှာသည်။
“အေးဗျာ၊ စိတ်မကောင်းစရာပဲ ဘာ ရောဂါနဲ့ဆုံးတာလဲ”
ဝမ်းရေးထက်ပင် ခက်ပါသည်
ယမန်နေ့မှအဆက်
ကိုရဲမြင့်တို့အမေမှာ ကိုထွန်းငြိမ်းပြန်ခါနီး၌ပင် သူ့သား သတင်းကြားလျှင် အကြောင်းကြားပေးရန် အတန်တန် မှာလိုက်ရှာသေးသည်။
ဆရာကြီးအိမ်သို့ ကိုထွန်းငြိမ်းပြန်ရောက်လာသောအချိန်မှာ မိုးချုပ်နေလေပြီ။ ထို့ကြောင့်လည်း ကိုထွန်းငြိမ်းသည် ဆရာကြီးနှင့် ဒေါ်ခင်ခင် မြိုင်တို့ကိုနှုတ်ဆက်ကာ သူတို့အိပ်ခန်းထဲသို့သာ တန်းဝင်လာမိလေသည်။
ဝမ်းရေးထက်ပင် ခက်ပါသည်
ယမန်နေ့မှအဆက်
ဝမ်းရေးထက်ပင် ခက်ပါသည်
ယမန်နေ့မှအဆက်
ဝမ်းရေးထက်ပင် ခက်ပါသည်
ယမန်နေ့မှအဆက်
“ခင်မှီ”
“ခင်မှီပြောတာ အစ်ကိုငြိမ်းသဘော ပေါက်ပါတယ်နော်။ ခင်မှီ့ကို အစ်ကိုငြိမ်း အထင်မလွဲပါဘူးနော်”
“မလွဲပါဘူး ခင်မှီရယ်။ ခင်မှီပြောသလို သာဆိုရင်တော့ ခင်မှီနဲ့ အစ်ကိုငြိမ်းတို့ မြန်မြန်လက်ထပ်ကြမှ ဖြစ်တော့မပေါ့”
“ခင်မှီလည်း အဲဒါပဲ စိတ်ထင့်နေတာ”
ဝမ်းရေးထက်ပင် ခက်ပါသည်
ယမန်နေ့မှအဆက်
ဝမ်းရေးထက်ပင် ခက်ပါသည်
ယမန်နေ့မှအဆက်