အခန်းဆက်ဝတ္ထုရှည်

ဝမ်းရေးထက်ပင် ခက်ပါသည်

 

 

ဝမ်းရေးထက်ပင် ခက်ပါသည်

 

ယမန်နေ့မှအဆက်

“ဒေါ် ဒေါ်ဒေါ်သန်း ဝမ်းသာလိုက်တာဗျာ။ ကျွန်တော် ကိုယ့်ရွာက လူတွေ တွေ့ချင်လို့ နေ့တိုင်း ဈေးထဲရောက်တယ်။ တစ်ယောက်မှ မတွေ့ရဘူး။ ဒီနေ့မှ ဒေါ်ဒေါ်သန်းတို့ကိုတွေ့ရတာ ဝမ်းသာလိုက်တာ”

ဝမ်းရေးထက်ပင် ခက်ပါသည်

 

ဝမ်းရေးထက်ပင် ခက်ပါသည်

 

ယမန်နေ့မှအဆက်

    ရဲဘော်ဖြူတို့၏ မြို့တော်ဖြစ်သော ပါတီဗဟိုဌာနချုပ်သို့ အပြောင်းခံရသည်။ သို့သော် နိုင်ငံရေးအစဉ်အလာရှိခဲ့သူ၊ သဘောတရား ပြည့်သူအဖြစ် ဗဟိုတွင် အသိ အမှတ်ပြုခံရကာ ယခု မင်းဘူးခရိုင်သို့ ပြန်ရောက်လာသည်။

ဝမ်းရေးထက်ပင် ခက်ပါသည်

 

ဝမ်းရေးထက်ပင် ခက်ပါသည်

 

ယမန်နေ့မှအဆက်

    မခင်မှီ၏ ငိုရှိုက်လိုက်သံကြောင့် ကိုရဲမြင့်၏ရင်ထဲမှာ ဆို့နင့်သွားသည်။ မခင်မှီခမျာမှာ ရှက်လွန်း၍ ခေါင်းပင်မဖော်ရဲတော့။ တစ်ကိုယ်လုံး တသိမ့်သိမ့်တုန်ကာ ကျိတ်၍ငိုနေရှာသည်။

ဝမ်းရေးထက်ပင် ခက်ပါသည်

 

ဝမ်းရေးထက်ပင် ခက်ပါသည်

 

ယမန်နေ့မှအဆက်

“တိုက်နယ်ဥက္ကဋ္ဌ ဦးဘကျော်အိမ်လေ ဟုတ်တယ် မဟုတ်လား”

“ဟုတ် ဟုတ်ပါတယ်၊ ကလေးရယ်”

ကြောက်ရွံ့ ထိတ်လန့်စိတ်နှင့် သတိလစ်သလိုဖြစ်နေရှာသော မခင်မှီ၏အမေမှာ ရဲဘော်ဖြူနှစ်ယောက်  အမေးကို ယခုမှ ပြန်ဖြေနိုင်သည်။

“ဒီလို ဆိုရင် ဘယ်မှာလဲ မခင်မှီ ဆိုတာ”

“ရှိ ရှိပါတယ်ကွယ်”

“ဘယ်မှာလဲ”